Vijgenbomen
De vijgenboom is afkomstig uit Klein-Azië, Noordwest-India en het Middellandse-Zeegebied (Midden- en Zuid-Italië en Griekenland), waar de soort al sinds de oudheid wordt gebruikt en aangeplant. Sindsdien heeft de vijg zich in vrijwel alle tropische en sub-tropische gebieden verspreid. Het vijgenblad is tegenoverstaand, diep 3- 5-lobbig getand. De bloemen staan dicht opeen aan de binnenkant van de peervormige, vlezige bloeiwijze die van boven van een kleine opening is voorzien, de latere vijg. Ze zijn pas zichtbaar als men de vijg opent.
Alle plantendelen bevatten een etsend melksap, behalve de vruchten. De rijpe vruchten variëren van donker purperrood, geelachtig of bijna wit en van 4 tot 8 cm lengte. De cultuurvariëteiten bezitten alleen vrouwelijke bloemen. De vruchtontwikkeling vindt ook zonder bestuiving plaats (= parthenocarpie). Alleen "Smyrna"-vijgen zijn aangewezen op het stuifmeel van de wilde vijgenboom.
Standplaats
De beste planttijd is het voorjaar. Men knipt na het planten de scheuten tot 3 à 4 ogen in. De vijg vraagt een voedzame en warme standplaats (op het zuiden), liefst in een niet te natte grond, die wel vochthoudend is. Ph licht alkalisch (5,5 - 6,5 ). In de zomer veel water geven en een bijbemesting in de vorm van vloeimest (oude koemest verdund met wat water bijv.).
Gebruik
De vijgenboom kan aangewend worden als sierplant, fruitplant, kamerplant of kuipplant.
Oogsten
In mei verschijnen de bloemen omgeven door de groene bloembodem, die uitgroeit tot de uiteindelijke violetbruine, rijpe vijg. Dit kan zonder bestuiving gebeuren!!! In september-oktober kan geoogst worden.
Winterbehandeling
Vijgen zijn vorstgevoelig en moeten daarom 's winters worden afgedekt. De vijg verdraagt wel lichte vost, en daarom kweek je hem best niet als boomvorm. Een leiboom (waaiervorm) tegen een schutting, muur of gevel kan in de winter door stro bedekt, met plastic folie (met verluchting) tegen vorstschade beschermd worden. Een andere bron vermeld: Bij bescherming met dennetakken of rietmatten (de plant volledig ermee beschermen (afschermen), overleven de vijgen zelfs temperaturen van -20 °C. Men kan ook de vijg als een struikvorm in een kuip kweken.Deze wordt dan behandeld zoals andere kuipplanten. Kort gezegd, haal je struik voor de winter binnen en zet hem op een LICHTE, niet te warme, vorstvrije plaats. Is de vijg wat jaren oud, dan kan het geen kwaad dat de takken invriezen. Ze worden dan wel flink ingesnoeit. 's Winters de grond aan de voet van de vijg bedekken met compost of stalmest.
Ziekten en Plagen
*in de winter, wanneer de vijg is ingepakt, kunnen door een muizenplaag alle vruchtjes van de boom worden gegeten, hetgeen kan worden voorkomen door een goede muizenbestrijding
*gevoelig voor spint
*gele vlekken op de randen van de onderste bladeren is en signaal dat de plant te natte en koude voeten heeft
Vermeerdering
Het is best zomerstekken te kiezen van reeds vruchtdragende exemplaren, bijv. Wanneer je op reis bent aan de Middellandse Zee. Neem uitgerijpte, jonge scheuten van zo'n 20 cm lang. Plaats de stek in een vochtig mengsel van zand en aarde en op een lichte plaats bij een temperatuur van 20 ° C. Probeer de luchtverdamping te beperken door plastic over de stekken heen aan te brengen. Na enige weken de bewortelde stek overpotten in en tufmengsel waar je 1/3 deel klei aan toevoegt.
